جراحی فیبروم رحم

همانطور که می دانید فیبروم رحم می تواند علائمی از جمله خونریزی زیاد، درد و فشار لگن و تکرر ادرار ایجاد کند. اگر این علائم با سایر روش های درمانی تسکین پیدا نکند، پزشک جراحی فیبروم رحم را توصیه می کند، که تکنیک مورد استفاده برای انجام جراحی تا حد زیادی به نوع فیبروم های، محل قرارگیری آن ها و سایر معیارهای خاص بیمار بستگی دارد. امروز در این مطلب می خواهیم به این روش درمانی بپردازیم.

انواع جراحی فیبروم رحم چیست؟

پزشک متخصص زنان اگر سایر روش های درمانی برای شما کار آمد نبود جراحی میومکتومی را به شما توصیه می کند. میومکتومی یک درمان جراحی است که فیبروم ها را از رحم خارج می کند، بدون اینکه به توانایی بیمار برای باردار شدن بعدا آسیبی وارد شود. این روش اغلب برای برداشتن فیبروم های رحمی که باعث علائمی مانند خونریزی شدید، درد یا ناباروری می شود، استفاده می شود.

میومکتومی اغلب می تواند فیبروم ها را موثرتر از درمان های دیگر، مانند داروها یا آمبولیزاسیون شریان رحمی، که خطر درمان ناکافی یا ناباروری را به همراه دارد، درمان کند.

جراحان بسته به اندازه، تعداد و محل فیبروم ها می توانند میومکتومی را از طریق لاپاراسکوپی، هیستروسکوپی یا لاپاراتومی (جراحی باز) انجام دهند.

در آهر اگر سایر روش های جراحی کارآمد نبود و فرد قصد بارداری نداشت پزشک ممکن است هیستروکتومی (عمل برداشتن رحم) را توصیه کند. برخلاف هیسترکتومی، میومکتومی قسمت های سالم رحم را دست نخورده باقی می گذارد و ممکن است توانایی شما برای باردار شدن را حفظ کند.

چه کسی کاندیدای مناسب برای جراحی فیبروم رحم است؟

کسانی که به دلیل فیبروم رحم بارور نمی شوند، این جراحی را به گزینه‌ای عالی برای زنانی که ناباروری مرتبط با فیبروم را تجربه می‌کنند یا زنانی که به دنبال تسکین علائم فیبروم هستند و قصد دارند در مراحل بعدی زندگی باردار شوند، تبدیل می‌کند. همچنین برای خانم هایی که  به دلیل محل قرار گرفتن فیبروم ها و اندازه آن ها ممکن است در دوران بارداری، عوارضی را تجربه کنند.

در مواردی که روش‌های کمتر تهاجمی مورد استفاده برای درمان فیبروم‌های رحمی مؤثر نباشد، پزشک ممکن است مداخله جراحی مانند میومکتومی را توصیه کند.

اقدامات قبل از جراحی فیبروم رحم چیست؟

قبل از میومکتومی، پزشک برای اطمینان از سلامت کافی برای جراحی و آزمایشات تصویربرداری برای تعیین اندازه و محل فیبروم های رحمی، آزمایش خون تجویز می کند. همچنین ممکن است قبل از جراحی نیاز به مصرف داروها یا درمان های هورمونی برای کوچک کردن فیبروم داشته باشید.

برخی از پزشکان دو تا شش ماه قبل از جراحی لوپرولید (لوپرون) را تجویز می کنند. لوپرولید علاوه بر کمک به کاهش اندازه فیبروم ها، قاعدگی را متوقف می کند، که به بیماران کم خون اجازه می دهد نا از خونریزی زیاد جلوگیری شود. همچنین خطر از دست دادن خون اضافی در طول جراحی را کاهش می دهد.

حتماً پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که قبل از جراحی مصرف می‌کنید، از جمله داروهای بدون نسخه و مکمل‌ها مطلع کنید.

دستورات پزشک خود را برای شب قبل از جراحی دنبال کنید. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عدم مصرف برخی داروها در شب قبل یا روز عمل
• نخوردن و آشامیدن بعد از نیمه شب شب قبل از عمل

جراحی فیبروم رحم چگونه انجام می شود؟

اندازه و محل فیبروم های رحمی از عوامل تعیین کننده در نوع روش میومکتومی است که جراح توصیه می کند. صرف نظر از روش جراحی، بعید است که میومکتومی به توانایی زن برای بچه دار شدن آسیب برساند. با این حال، انواع خاصی از میومکتومی ممکن است بر نحوه زایمان آینده نوزاد تأثیر بگذارد . جراحی برداشتن فیبروم را می توان با هیستروسکوپی، لاپاراسکوپی یا لاپاراتومی انجام داد.

هیستروسکوپی برای برداشتن فیبروم

هیستروسکوپی تکنیکی است که برای برداشتن فیبروم های رحمی کوچکتر از طریق واژن استفاده می شود. جراح شما یک تلسکوپ بلند و نازک با نور و دوربین در انتهای آن به نام هیستروسکوپ را از طریق واژن و دهانه رحم وارد رحم می کند. در مرحله بعد، مایع به رحم تزریق می شود تا فیبروم ها راحت تر دیده شوند. سپس جراح شما از یک ابزار کوچک برای برداشتن فیبروم ها استفاده می کند. این یک گزینه خوب برای بیماران مبتلا به فیبروم زیر مخاطی است.

لاپاراسکوپی برای برداشتن فیبروم

میومکتومی لاپاروسکوپیک از طریق چندین برش کوچکتر که به طور استراتژیک در شکم ایجاد می شود، انجام می شود. معمولاً برشی در نزدیکی ناف ایجاد می‌شود و برای قرار دادن لاپاراسکوپ که ابزاری شبیه لوله نازک مخصوص است و مجهز به نور و دوربین کوچک است، استفاده می‌شود. برای دسترسی بهتر جراح به رحم، شکم با گاز پمپاژ می شود.

جراح با هدایت تصویری که توسط لاپاراسکوپ بر روی یک مانیتور ویدئویی پخش می‌شود، ابزارهای دیگر را وارد برش‌های دیگر می‌کند و به فیبروم‌ها دسترسی پیدا می‌کند و در صورت لزوم قبل از برداشتن آنها را به قطعات کوچک‌تر برش می‌دهد. بعد از خارج سازی فیبروم های رحمی ، برش ها بخیه زده می شود و پانسمان بر روی آن ها ها اعمال می شود.

لاپاراتومی برای برداشتن فیبروم رحم

لاپاراتومی که به آن میومکتومی شکمی نیز می‌گویند، روشی است که شامل برداشتن فیبروم‌های رحمی به‌طور مستقیم از طریق برش در شکم می‌شود. از این روش می توان برای برداشتن فیبروم های بزرگ و کوچک در هر مکانی استفاده کرد. جراح شما یک برش افقی در خط بیکینی یا یک برش عمودی بین ناف و استخوان شرمگاهی ایجاد می کند. سپس برش هایی در رحم برای برداشتن هر فیبروم ایجاد می شود. و بعد از برداشت فیبروم های رحمی برش ها با بخیه بسته می شود.

در برخی موارد، تکنیک‌های میومکتومی ممکن است ترکیب شوند. به عنوان مثال، لاپاراسکوپی ممکن است همراه با لاپاراتومی کوچک انجام شود، یا هیستروسکوپی و لاپاراسکوپی ممکن است برای برداشتن فیبروم های متصل به دیواره های خارجی و داخلی رحم استفاده شود.

زمانی که سایر روش های درمانی و جراحی موثر نباشند و فیبروم های رحمی بعد از برداشته شدن دوباره عود کنند، اگر قصد باردار شدن ندارید ممکن است پزشک جراحی هیستروکتومی توصیه کند.

هیسترکتومی برای درمان فیبروم

هیسترکتومی، برداشتن رحم با جراحی، یکی دیگر از درمان‌های بالقوه است. هیسترکتومی گزینه خوبی برای زنانی است که دوران باروری را به پایان رسانده اند. یک روش جراحی است که بخشی یا تمام رحم زن را خارج می کند. سایر اندام های تناسلی مانند تخمدان ها، لوله های فالوپ یا دهانه رحم ممکن است بسته به شرایط برداشته شوند. زمان بهبودی برای هیسترکتومی بسته به تکنیک و نوع انجام شده می تواند بین شش تا دوازده هفته باشد.

بهبودی بعد از جراحی فیبروم رحم چقدر طول می کشد؟

بستری مورد انتظار شما در بیمارستان به نوع میومکتومی شما بستگی دارد:

• لاپاراتومی (میومکتومی شکمی): معمولاً دو تا سه روز
• میومکتومی لاپاراسکوپی و هیستروسکوپی: معمولاً یک شبه
• برخی از میومکتومی های هیستروسکوپی نیازی به یک شب اقامت ندارند.

بسته به نوع میومکتومی انجام شده باید منتظر لکه بینی واژینال تا شش هفته باشید. اگر میومکتومی لاپاراسکوپی یا هیستروسکوپی انجام داده اید، می توانید انتظار داشته باشید که طی یک تا سه هفته به طور کامل بهبود پیدا کنید. چهار تا شش هفته طول می کشد تا شما به طور کامل بهبود یافته و پس از آن به فعالیت های عادی بازگردید. ولی در جراحی لاپاراتومی به زمان بیشتری برای بهبودی نیاز دارید که 6 تا هشت هفته یا حتی بیشتر طول می کشد.

دو تا شش هفته پس از میومکتومی برای نظارت بر بهبودی و بررسی فیبروم‌های جدید، جراح خود را برای ویزیت بعدی ملاقات خواهید کرد. همچنین سه ماه، شش ماه و یک سال پس از میومکتومی معاینه لگن و یا سونوگرافی برای بررسی فیبروم خواهید داشت. اگر بعد از یک سال هیچ فیبروم جدیدی پیدا نشد، پزشک احتمالاً معاینات سالانه را توصیه می کند.

خطرات جراحی برداشتن فیبروم رحم چیست؟

یکی از خطرات بالقوه این روش، احتمال رشد مجدد فیبروم های برداشته شده یا ایجاد فیبروم های جدید پس از عمل است.

این روش به خودی خود میزان عوارض پایینی دارد، اما خطراتی از جمله:

• از دست دادن بیش از حد خون با نیاز به انتقال خون
• توسعه بافت اسکار
• عوارض بارداری یا زایمان

البته این موارد بسیار نادر است و زمانی که توسط بهترین متخصص زنان در جنت آباد انجام گیرد، عوارضی به دنبال ندارد.

اکثر زنانی که میومکتومی انجام می دهند می توانند باردار شوند. با این حال، قبل از اقدام برای باردار شدن، باید سه ماه بعد از عمل صبر کنید. در برخی موارد، اگر دیواره رحم ضعیف باشد، ممکن است نیاز به زایمان سزارین شود.