فیبروم رحم تومورهای خوش خیمی هستند، که از سلول های ماهیچه صاف و بافت همبند رحم ساخته شده اند. آن ها در رحم یا ممکن است روی رحم رشد کنند. فیبروم ها بسیار شایع هستند و معمولا علائمی ایجاد نمی کنند، ولی در صورت بروز می توانند دردناک باشند و علائمی مانند قاعدگی های سنگین و درد در ناحیه شکم و لگن ایجاد کنند. در این مطلب می خواهیم به علائم و عوارض و همچنین علت ایجاد این توده های رحمی بپردازیم.
فیبروم رحم چیست؟
فیبروم های رحمی، توده های غیر سرطانی (توده های عضلانی) که از بافت عضلانی رحم رشد می کنند، فیبروم رحم یا لیومیوم یا میوم نامیده می شوند. علت دقیق فیبروم رحم هنوز نامشخص است، اما یکی از رایج ترین بیماری ها رحمی زنان هستند. از هر 5 تا 1 زن در سنین باروری 1 نفر فیبروم دارند، اما همه آن ها تشخیص داده نمی شوند.
تقریباً در تمام موارد فیبروم، تومورها سرطانی نیستند. این تومورها با سرطان مرتبط نیستند و خطر ابتلا به سرطان رحم را در زنان افزایش نمی دهند. آن ها ممکن است به کوچکی یک نخود تا به اندازه یک گریپ فروت باشند.
فیبروم ها قبل از شروع دوره های قاعدگی (بلوغ) رشد نمی کنند. آن ها گاهی در سه ماهه اول بارداری بزرگتر می شوند و معمولاً در بقیه دوران بارداری کوچک می شوند. پس از یائسگی، زمانی که سطح هورمون ها کاهش می یابد، فیبروم ها معمولا کوچک می شوند و بر نمی گردند.
علت فیبروم رحم چیست؟
پزشکان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث فیبروم می شود. اما به نظر می رسد هورمون های استروژن و پروژسترون باعث رشد آن ها می شوند. بدن شما بالاترین میزان این هورمون ها را در طول سال هایی که دوره قاعدگی دارید تولید می کند.
عوامل خطر برای فیبروم رحم چیست؟
عوامل متعددی وجود دارد که ممکن است بر خطر ابتلا به فیبروم رحمی در زنان تأثیر بگذارد، از جمله:
- چاقی
- قاعدگی زودرس (اولین وقوع قاعدگی)
- زندگی بدون بارداری (زنانی که اصلا باردار نشده اند.)
- کمبود ویتامین D
- تاخیر در شروع یائسگی
- فشار خون بالا
- فیبروم رحم در خانواده (ارثی)
علائم و نشانه های فیبروم رحم چیست؟
درد و خونریزی شدید قاعدگی شایع ترین علائم فیبروم رحم است. اما اغلب فیبروم ها هیچ علامتی ایجاد نمی کنند. یا علائم ممکن است خفیف باشند، مانند دوره هایی که کمی سنگین تر از حد طبیعی هستند. در برخی موارد، داشتن مشکل در بارداری اولین علامت فیبروم است.
سایر علائم و نشانه های فیبروم رحمی عبارتند از:
- دوره های قاعدگی طولانی تر و سنگین تر که می تواند باعث کم خونی شود.
- دوره های دردناک
- لکه بینی قبل یا بعد از پریودی
- خونریزی بین پریودها
- درد در ناحیه شکم، لگن یا کمر
- درد هنگام مقاربت جنسی
- نفخ و احساس فشار در شکم
- تکرر ادرار
- انسداد کلیه به دنبال انسداد حالب (نادر)
- حرکات روده دردناک
- مشکل باردار شدن
- مشکلات بارداری، مانند جدا شدن جفت و زایمان زودرس
فیبروم های رحم با افزایش سن، به ویژه از 30 تا 40 سالگی تا یائسگی (حدود 50 سالگی) شایع تر می شوند. فیبروم های رحمی می توانند سال ها بدون علائم یا بدون علائم باقی بمانند یا می توانید رشد ناگهانی و سریع فیبروم ها را داشته باشید.
عوارض فیبروم رحم چیست؟
اگرچه فیبروم ها شایع ترین تومور در زنان در سنین باروری هستند، مشکلات حاد ناشی از آن بسیار نادر است. با این حال، هنگامی که آنها اتفاق می افتند، عوارض حاد می تواند تأثیر منفی قابل توجهی بر کیفیت زندگی زنان داشته باشد و باعث عوارض قابل توجه ای شود. برخی از مشکلاتی که ممکن است رخ دهد عبارتند از:
- کم خونی ناشی از خونریزی شدید
- مشکلات دستگاه ادراری یا روده ها، اگر فیبروم روی آن ها فشار بیاورد.
- ناباروری، به خصوص اگر فیبروم ها در داخل رحم رشد کنند و شکل رحم را تغییر دهند.
- کمردرد مداوم یا احساس فشار در قسمت تحتانی شکم (فشار لگنی)
فیبروم ممکن است مشکلاتی را در دوران بارداری ایجاد کند، مانند:
- زایمان زودرس و زایمان سزارین
- درد در سه ماهه دوم و سوم
- وضعیت غیر طبیعی جنین، مانند وضعیت بریچ
- مشکلات جفت
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورتی که موارد زیر را دارید، باید حتما به پزشک متخصص زنان در جنت آباد مراجعه کنید:
- خونریزی شدید قاعدگی
- دوره هایی که در طی 3 تا 6 ماه گذشته از نسبتاً بدون درد به دردناک تغییر کرده اند.
- تکرر ادرار دردناک، یا نمی توانید جریان ادرار را کنترل کنید.
- تغییر در طول چرخه قاعدگی شما در طول 3 تا 6 سیکل قاعدگی.
- درد یا سنگینی مداوم در ناحیه ای شکم
سوالات متداول
معمولاً پسرفت فیبروم های رحمی در مرحله یائسگی به دلیل کاهش تولید استروژن دیده می شود. با این حال، پیشنهاد شده است که عوامل مختلفی می توانند گاهی اوقات رشد فیبروم های رحمی را در گروه سنی یائسگی تحریک کنند. این در زنان یائسه که اضافه وزن دارند، بارزتر است.
نه، آن ها یکی نیستند. تفاوت اصلی فیبروم ها و پولیپ ها در بافتی است که از آن ساخته شده اند. در حالی که فیبروم ها از سلول های عضلانی و بافت همبند ساخته شده اند، پولیپ ها از بافت آندومتر هستند که رحم را می پوشانند. پولیپهای رحم خطرناکتر هستند.
